LS Doors

Erik de Vries en Roel van Beusekom kwamen eind 2017 op het idee om een projectje te gaan doen met alleen nummers van The Doors. Tot dat moment hadden zij samen met o.a. de broer van Roel, Teun, een Santana coverband waarmee zij met succes optraden. Een uitgebreide band met percussionisten en blazers. Maar zij wilden eens iets anders.

Voor het Doors project zochten zij contact met Gerard Groeneveld met wie Erik in een ver verleden een Nederlandstalige rockband heeft gehad en een aantal jaren later een coverband met voornamelijk jaren 60 en 70 muziek. Gerard hoefde over de vraag niet lang na te denken. Nu nog op zoek naar een drummer. Gerard kende nog een drummer vanuit het ziekenhuis waar hij werkte.
Joost Kuijsters was de drummer die ze zochten. Ook hij had al jarenlange ervaring in de muziek en precies de humor die het gevoel van vriendschap versterkte. LS Doors was geboren.

De bedoeling was om een paar keer te spelen en dan een optreden te doen en vervolgens weer het project op te heffen. Echter het plezier in het spelen van The Doors nummers was dermate groot dat zij besloten om verder te gaan. Het repertoire wordt tot op de dag van vandaag uitgebreid en de LSDoors kunnen moeiteloos het gevoel van de sixties en seventies weer naar boven halen. Het streven is niet om exact alles na te spelen zoals op de plaat en er zo uit te zien, maar om het gevoel van de muziek over te brengen.

​The Doors was een Amerikaanse band uit de jaren 1965-1973. De band maakte rockmuziek met psychedelische melodieën en poëtische teksten. De naam is ontleend aan een citaat uit het boek “The Doors of Perception” van Aldous Huxley: “There are things known and there are things unknown, and in between are the doors of perception”.

De grootste successen boekte de band in de originele bezetting met Jim Morrison als leadzanger. In deze bezetting bracht de band zes studioalbums uit, waarvan een aantal nummers geschreven waren onder invloed van drugs, zoals lsd. Morrison overleed in de zomer van 1971 in Parijs en ligt aldaar begraven Cimetière du Père-Lachaise onder de naam James Douglas Morrison. Daarna bracht de band nog twee studioalbums uit met nieuwe nummers. De zang op deze albums werd door toetsenist Ray Manzarek en gitarist Robby Krieger overgenomen. Na bijna dertig jaar kwam het tot een reünie. Op initiatief van Krieger en Manzarek vormde zich The Doors of the 21st Century. Aangevuld met Ian Astbury als vervanger van Jim Morrison speelden ze in diverse concertzalen. Drummer Stewart Copeland trad in deze nieuwe bezetting van The Doors in 2002-2003 ook enkele keren met hen op.

​Muziek

The Doors gold als een van de grootste en belangrijkste bands van de jaren zestig. De muziek is een mengsel van blues, rock, psychedelische muziek, klassieke muziek en jazz. Het opruiende en compromisloze optreden van Morrison maakte hun optredens radicaal en controversieel. Menig maal droeg Morrison zijn zelfgeschreven gedichten voor.

Wat in de muzikale bezetting opvalt, is de afwezigheid van een bassist. Er is gezocht naar een bassist, maar niemand was bereid de baspartijen op de voorgestelde manier spelen. De baspartijen worden door Ray Manzarek met zijn linkerhand gespeeld op een Fender Rhodes Piano Bass, die bovenop zijn Continental Vox orgel was geplaatst. Tijdens de studio-opnames voor hun albums werden bassisten ingehuurd o.a. Jerry Scheff. Scheff was de bassist van Elvis Presley tijdens diens shows in Las Vegas van 1969 tot en met 1977. Hij heeft LA Woman ingespeeld. Jim Morrison zou hem hebben gevraagd, omdat hij een grote fan van Elvis was. Er wordt gezegd dat Scheff op verzoek van Morrison deel zou gaan uitmaken van de band. Door de dood van Morrison is het daar echter niet van gekomen.